«18 Απρίλη 1944 Λατρευτέ μου Πατέρα.

Σε δυο ώρες θα με κρεμάσουν στην πλατεία γιατί είμαι πατριώτης. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Μην πικραίνεσαι Πατέρα. Αυτό ήτανε γραφτό για μένα. Πεθαίνω με παρέα.

Αντίο,… φιλώ την μητέρα και όλους. Χαιρετισμούς στους γείτονες.

Καλή αντάμωση στον άλλο Κόσμο. Θα σας περιμένω Και η μέρα που θα φτάσετε θα είναι για μένα γιορτή.

Τα πράγματά μου θα τα πάρετε από την αστυνομία. Το Πορτοφόλι δεν έχει μέσα τίποτα. Όμως είναι καινούργιο. Πάρτο εσύ πατέρα. Γεια σας.

Να θυμάσαι πως ο γιος σου πάει πικραμένος γιατί δεν θα ακούσει τις καμπάνες της Ελευθερίας. Αντίο.. Ζήτω η Ελευθερία…

Κώστας Ήταν γραφτώ να πεθάνω Απρίλη».

Ακόμα ένα θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» ήρθε να προστεθεί στην ήδη μεγάλη λίστα των εργαζόμενων που έχασαν τη ζωή τους το τελευταίο χρονικό διάστημα. Θύμα αυτή τη φορά ένας 54χρονος εργάτης που έπεσε από σκαλωσιά οικοδομής και χτύπησε θανάσιμα, στο κέντρο των Τρικάλων.

Ο Θάνατος αυτός έρχεται να προστεθεί σε ένα ακόμα εργατικό «ατύχημα» που συνέβη προχθές το πρωί στο Ηράκλειο Κρήτης.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα.

8 Μάρτη ήταν η ψήφιση για την κατάργηση του άρθρου 16 που πυροδότησε το φοιτητικό κίνημα του 2006-2007.

8 Μάρτη ήταν πέρσι που έβγαιναν εκατομμύρια στους δρόμους με απεργίες ενάντια στο κρατικό έγκλημα στα Τέμπη.

Μετά τις άθλιες σκηνές που διαδραματίστηκαν στην Αθήνα με την έξωση μιας οικογένειας στο Ζωγράφου και τη σύλληψη των ενοίκων, μετά τα ρεπορτάζ που είδαν το φως της δημοσιότητας για τις σχέσεις διαπλοκής μεταξύ των αρπακτικών των funds, των εισπρακτικών εταιρειών και του κράτους, με τη συμμετοχή μάλιστα αστυνομικών που εκτός υπηρεσίας φέρονται να εργάζονται για εταιρείες που κάνουν εξώσεις, μαθαίνουμε πως και στην πόλη μας βγαίνει άμεσα σε πλειστηριασμό και απειλείται με έξωση οικογένεια από την

Οι σκηνές που βιώνουμε στις καθημερινές εξορμήσεις μας στα χωριά του νομού για τη διανομή ειδών πρώτης ανάγκης στους πληγέντες από τις πλημμύρες του Σεπτέμβρη αποτυπώνουν την εικόνα της εγκατάλειψης των ανθρώπων, αλλά και του περιβάλλοντος.

Από την πρώτη στιγμή δηλώναμε πως η αλληλεγγύη δεν είναι τοποθέτηση διαφημιστικού προϊόντος, ούτε συναλλαγή εξυπηρέτησης των «δικών» μας παιδιών.

Αθήνα 1953: «Ένας αλήτης πέθανε στου πάρκου την πλατεία, μα ούτε μάτια εδάκρυσαν, ούτε καρδιές εράγισαν. Άραγε, άραγε ποιος να ‘ναι η αιτία, αχ γιατί τόση κακία» έγραφε ο Κώστας Μάνεσης και τραγουδούσε ο Τάκης Μπίνης.

Τρίκαλα 2023: Στην πόλη του Μύλου των Ξωτικών, με τα χιλιάδες λαμπιόνια, με τα καρφιτσωμένα χαμόγελα μέσα σε ένα κλίμα τεχνητής χαράς, οι παραπάνω στίχοι διαδραματίζονται ως σκληρή πραγματικότητα. Ένας άνθρωπος 48 χρονών βρέθηκε νεκρός στην πλατεία απέναντι από τον σταθμό του ΟΣΕ.

Κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ… Δεν ξεχνάμε, δε συγχωρούμε!

15 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ζούμε στην εποχή όπου οι κρατικές δολοφονίες αποτελούν πλέον καθημερινές ειδήσεις. Και δεν υπάρχει καν πια η ανάγκη του κράτους και των μηχανισμών καταστολής να απολογούνται με τις γνωστές δικαιολογίες περί «μεμονωμένων περιστατικών» και «εξοστρακισμών σφαιρών».

Όλες – όλοι στην αντικυβερνητική – αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση την Παρασκευή 17 Νοέμβρη στις 5 μ.μ. στην πλατεία Ρήγα Φεραίου.

Εξέγερση ή υποταγή; Ανατροπή η διαχείριση; Ανοιχτά ερωτήματα που κάθε τόσο έρχονται στην επικαιρότητα, κάθε φορά που η κοινωνική πλειοψηφία αντιμετωπίζει τις μορφές πολέμου της αστικής πολιτικής.

ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ. ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.

Ένας νέος άνθρωπος, μόλις 17 χρονών έπεσε νεκρός από αστυνομικά πυρά, στο Λεοντάρι Βοιωτίας τα μεσάνυχτα του Σαββάτου 11/11/2023. Πάλι ένα αστυνομικό όπλο στράφηκε εναντίον ενός νεαρού Ρομά, σε συνθήκες που «ερευνώνται». Πέρσι είχαμε την ανθρωποκτονία του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη, πριν δύο χρόνια του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα.

Δίχως σπόνσορες και επιχειρηματικά συμφέροντα να κρύβονται από πίσω, αλλά με ανιδιοτέλεια και αίσθημα αλληλεγγύης και κάνοντας πράξη το σύνθημα «μόνο ο οργανωμένος λαός μπορεί να σώσει τον λαό», ως Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού μαζί με αλληλέγγυες/ους, ξεκινήσαμε εδώ και 10 μέρες τη διανομή της βοήθειας που μας έστειλαν οι κάτοικοι των πόλεων Holzgerlingen και Filderstadt της Γερμανίας για τους πληγέντες της πρόσφατης καταστροφής.
Φόρτωση