Φέτος,
για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, στις 23 Νοεμβρίου, ο εφιάλτης της περίφημης
«Μαύρης Παρασκευής» επιστρέφει, πάντοτε με τη συνοδεία μιας σειράς εκδηλώσεων
και με το δόλωμα «μοναδικών» προσφορών για να πείσει το καταναλωτικό κοινό να
συμμετάσχει σε άλλη μία εργοδοτική φιέστα που ζεσταίνει τις μηχανές του κέρδους
λίγο πριν την έναρξη της Χριστουγεννιάτικης σεζόν.
Η
«μαύρη» αυτή Παρασκευή δεν είναι όμως μία Μοναδική Παρασκευή, αλλά το κερασάκι
στην τούρτα της εργοδοτικής ασυδοσίας και της καταναλωτικής μανίας για μια
σειρά επίπλαστων, κυρίως, αναγκών. Είναι κομμάτι του παζλ μιας πολύμηνης και
εξαντλητικής, για τους εργαζόμενους, διαδικασίας που περιλαμβάνει το δεκαήμερο
εκπτώσεων στις αρχές Νοεμβρίου, συνεχίζει με την προετοιμασία της φιέστας της
Black Friday, για να δώσει τη σκυτάλη στην Χριστουγεννιάτικη σεζόν με τα
«ξεχειλωμένα» ωράρια και τις τρεις εργάσιμες Κυριακές του Δεκέμβρη.
Μια
ολόκληρη περίοδος, λοιπόν, εντατικής δουλειάς για να αυξηθούν τα κέρδη των
αφεντικών. Μια ολόκληρη περίοδος με πλήρως ελαστικοποιημένα ωράρια, δουλεύοντας
μαύρα και χωρίς ασφάλιση, με την διατήρηση του ηλικιακού διαχωρισμού για τους
εργαζομένους κάτω των 25, αλλά και με τον πέλεκυ της εργοδοτικής τρομοκρατίας
πάνω από τα κεφάλια των εργαζομένων. Και όλα αυτά, ενώ οι εργαζόμενοι καλούνται
να τα βγάλουν πέρα σε καταστήματα υποστελεχωμένα, καλύπτοντας δύο ή και τρία
πόστα και εργασία μέσα σε χαοτικές καταστάσεις ξέφρενων καταναλωτών. Αυτή είναι
η ζούγκλα του εμπορίου και μέσα σε αυτήν οι εργαζόμενοι καλούνται να επιβιώσουν
για να βγάλουν το ψωμί τους… Στην Ελλάδα το «έθιμο» της Black Friday γίνεται
ολοένα και πιο έντονο τα τελευταία χρόνια, ενώ ταυτόχρονα ολοένα και
περισσότερες αλυσίδες καταστημάτων και μεγάλα ονόματα του εμπορίου (Public,
Κωτσόβολος, Πλαίσιο, Cosmote κ.ά.) συμμετέχουν στη φιέστα αυτή διαφημίζοντάς
την non-stop με μεγάλο καμάρι. Αυτό το event που ξεκίνησε ως μία ημέρα
εκπτώσεων, μέσα σε 2 μόλις χρόνια έχει καταλήξει να ξεκινάει 3 ή 4 ημέρες
νωρίτερα και, όσο αυτό θα συνεχίζεται, οι Μαύρες Παρασκευές θα επεκτείνονται
όλο και περισσότερο (όπως επεκτάθηκαν και οι μαύρες Κυριακές άλλωστε) με
αποτέλεσμα οι εργασιακές συνθήκες στον κλάδο του εμπορίου να σκοτεινιάζουν κι
άλλο.
Δύο
πράγματα είναι δεδομένα σε αυτό το φόντο. Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης
να μας πείσει για την επερχόμενη ανάπτυξη στην μεταμνημονιακή εποχή, το success
story της καταρρέει μπροστά στην πραγματικότητα -και με το μνημονιακό
οπλοστάσιο να διατηρείται αυτούσιο η κατάσταση θα χειροτερέψει! Την ίδια
στιγμή, ο μόνος που πραγματικά κερδίζει από αυτό το ξέφρενο κυνήγι προσφορών
και προϊόντων είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες των πολυκαταστημάτων! Αρκεί να
αναρωτηθεί κανείς πώς είναι δυνατόν την ημέρα της black Friday που οι τιμές
είναι κάτω απ’ το μισό, ο τζίρος των πολυκαταστημάτων να είναι τόσο μεγάλος;
Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο μεγάλη κερδοφορία και ταυτόχρονα τόσο χαμηλοί
μισθοί, να απολύονται «υψηλόμισθοι» των 700 ευρώ, η ελαστική-εποχική-μαύρη
εργασία να γίνεται ο κανόνας;
Μέσα
σε αυτές τις συνθήκες, ο μόνος δρόμος είναι η οργάνωση κι αλληλεγγύη στους
χώρους της δουλειάς, η συλλογική αντίσταση των εργαζομένων στις ορέξεις της
εργοδοσίας, η συσπείρωσή τους στα σωματεία του χώρου και η ενίσχυση των
εργατικών πρωτοβουλιών που παλεύουν σ’ αυτή την κατεύθυνση. Η προστασία των
εργαζομένων και η συλλογική κατοχύρωσή τους στη ζοφερή εργασιακή ζούγκλα
περνάει μέσα από την πάλη για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας
σήμερα! Αν δεν υπάρξει αυτή η απάντηση, αν δεν κατοχυρωθούν αξιοπρεπείς
συνθήκες στους χώρους δουλειάς, αύξηση των μισθών, υπογραφή συλλογικών
συμβάσεων εργασίας, το τοπίο της εργασιακής ζούγκλας θα γίνεται ακόμα πιο
ζοφερό!
Από την πλευρά του ο καταναλωτής θα πρέπει να το αναγνωρίσει αυτό, να
σκεφτεί ως εργαζόμενος, που οι ίδιες οδυνηρές πολιτικές και πρακτικές θα
επιβληθούν και σ’ αυτόν, και όχι ως πελάτης και αναλογιζόμενος τις ευθύνες του
να μην συνεισφέρει με την αγοραστική του συμπεριφορά σε αυτήν την κατεύθυνση.
Στηρίζοντας τέτοιες λογικές και πρακτικές, βοηθάει έμμεσα και ο αγοραστής να
παγιωθούν (εφόσον κριθούν επιτυχείς). Βοηθάει να διαμορφωθεί ένα διαφορετικό
τοπίο στο εμπόριο, αλλά και ευρύτερα στις εργασιακές σχέσεις, που θα εξυπηρετεί
μεν την εργοδοσία και από την άλλη θα δημιουργείται ένα «μαύρο» και βάρβαρο
-σαν την «Μαύρη Παρασκευή»-, για τον εργαζόμενο μέλλον, άρα και για τον ίδιο,
για τον καθένα από εμάς! Γιατί την ίδια στιγμή που το καταναλωτικό κοινό
αυξάνεται και η κερδοφορία των επιχειρήσεων γιγαντώνεται, οι θέσεις εργασίας
λιγοστεύουν, ελαστικοποιούνται τα ωράρια, ο εργαζόμενος αντιμετωπίζει το χάος
και την εξάντληση.
Έτσι,
λοιπόν, αντί να «παλέψουμε» με τόση επιμονή σε μια ουρά για ένα αναλώσιμο
αντικείμενο, προτιμότερο είναι να παλέψουμε για την ζωή μας, τα δικαιώματά μας,
την αξιοπρέπειά μας και μια καθημερινότητα με ανθρώπινους όρους -γιατί όλα αυτά
είναι εδώ για να μείνουν. Δεν τσιμπάμε σε ό,τι μας πλασάρουν, ειδικά όταν αυτό
το ντύνουν και με τον μανδύα του «ξενόφερτου» άρα και καλού, αλλά
αντιλαμβανόμαστε τις πραγματικές μας ανάγκες, ως σημερινοί και αυριανοί εργαζόμενοι.
Καλούμε και στηρίζουμε τους συναδέλφους εμποροϋπαλλήλους, αλλά και κάθε
εργαζόμενο να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο και μέσο τα δικαιώματά τους, τα
ωράρια και την αξιοπρέπειά τους. Γιατί είναι στο χέρι μας να μην ζήσουμε σαν
δούλοι!
*
Να απαγορευτεί η Black Friday!
* Καμία Κυριακή τα
μαγαζιά ανοιχτά! Ούτε στις «τουριστικές περιοχές» ούτε πουθενά αλλού!
* Αυξήσεις στους
μισθούς – Μείωση του ωραρίου!
* Κατάργηση της
ελαστικής-εποχιακής-μαύρης εργασίας! Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας των αναγκών
μας εδώ και τώρα!
* Μαζικές προσλήψεις,
σε δημόσιο κ ιδιωτικό τομέα με σταθερές σχέσεις εργασίας. Δουλειά για όλους!
* Μείωση της
φορολογίας των μισθωτών, των ανέργων, των φτωχών!
* Κατάργηση του
υποκατώτατου μισθού και του συμφώνου πρώτης απασχόλησης για άνω και κάτω των 25
χρόνων!
Λέσχης Εργασίας,
Αλληλεγγύης & Πολιτισμού
