Παύλος Φύσσας: για πάντα στην καρδιά μας, για πάντα στη μνήμη μας, για πάντα στους αγώνες μας

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013 ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Τέσσερα χρόνια μετά όχι μόνο δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη για τα εγκλήματα των νεοναζιστών της ΧΑ και συνέργεια της ελληνικής αστυνομίας, αλλά οι εγκληματίες συνεχίζουν να απολαμβάνουν την ασυλία του κράτους για τα πογκρόμ που διεξάγουν σε διάφορες περιοχές της χώρας, πάντα ενάντια σε μετανάστες, εργάτες και αλληλέγγυους (Ασπρόπυργος, Μενίδι, Λέσβος, κ.α.).

Η δολοφονία του Παύλου ακολούθησε μετά την αιματηρή επίθεση τάγματος της Χ.Α. στο Πέραμα ενάντια σε μέλη του ΠΑΜΕ και του Σωματείου της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης στα ναυπηγεία. Λίγους μήνες νωρίτερα ομοϊδεάτες τους δολοφονούν τον πακιστανό εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν, ενώ παράλληλα παγιώνεται η κοινοβουλευτική παρουσία της Χ. Α. σε εκδηλώσεις δίπλα σε υπουργούς. Η επιβολή του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που συνοδεύει τις επιταγές των μνημονίων και της ΕΕ έχουν ανάγκη τη φασιστική, εθνικιστική και ρατσιστική παρακρατική δράση και την ιδεολογική προπαγάνδα για να θωρακίσουν την εργοδοτική αυθαιρεσία και τη δυνατότητα του κράτους και του κεφαλαίου να ληστεύει και να ξεπουλά τον παραγόμενο κοινωνικό πλούτο. Η συμφωνία της ντροπής μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας, οι φράχτες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών-προσφύγων δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο της κυβερνητικής πολιτικής.

ΚΑΛΕΣΜΑ για την ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ, Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, Καμάρα, 6μμ

Ένα χρόνο μετά την μεγάλη συγκέντρωση της Καμάρας και τη διαδήλωση της ΔΕΘ το 2016, το εργατικό και λαϊκό κίνημα της πόλης μετράει βήματα ταξικής συσπείρωσης, αγώνων και νικών σε επιμέρους μάχες.

Η περσινή διαδήλωση, πιάνοντας το νήμα από σημαντικούς αγώνες όπως το πολύμορφο κίνημα ενάντια στα μνημονιακά μέτρα, την μάχη της Χαλκιδικής ενάντια στην el dorado, την εργατική χειραφέτηση της ΒΙΟΜΕ, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την αναγκαία συνέχεια με βήματα στην ταξική ανασυγκρότηση.

Το “μπλοκ της Καμάρας” αποτύπωσε ένα ευρύτατο φάσμα συσπείρωσης ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων, σωματείων και αγωνιστικών συλλογικοτήτων με  ποικιλία εμπειριών και  στόχων. Ακόμα όμως κι από άλλους δρόμους κοινή είναι η αγωνία για τη συγκρότηση άλλου κέντρου αγώνα στο επίπεδο του μαζικού κινήματος. Αταλάντευτη είναι η στόχευση για περιεχόμενο και αγώνες που δεν θα ακολουθούν την πεπατημένη του αστικοποιημένου και κυβερνητικού συνδικαλισμού της ήττας, που θα ετοιμάζουν δυνάμεις, θα εκφράζουν τις πιο ανήσυχες και ριζοσπαστικές τάσεις αγώνα μέσα στους εργαζόμενους. Θα ξεφεύγουν από τις «συμβολικές κινήσεις», την άσφαιρη διαμαρτυρία, θα εμπνέουν και θα έχουν συνέχεια, θα χτίζουν μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα. Θα εκφράζουν τη διάχυτη αγανάκτηση και οργή των εργατικών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς που επιβάλλουν κυβερνήσεις και κεφάλαιο. Είναι προφανώς και αυτό αναντίστοιχο των απαιτήσεων της εποχής και έχει κάνει μικρά και ανολοκλήρωτα βήματα στη κατεύθυνση ανάπτυξης μαζικών αγώνων. Ωστόσο στην παρούσα συγκυρία, μέσα στην κατάσταση εκφυλισμού του αστικοποιημένου συνδικαλισμού δείχνει να συσπειρώνει με σταθερό τρόπο ένα μπλοκ  αγώνα και στις επιμέρους μάχες:

·        στους αγώνες σε δύσκολους κλάδους του ιδιωτικού τομέα (εμπόριο, επισιτισμός) όπως η κυριακάτικη αργία, οι απολύσεις, τα εργατικά ατυχήματα/δολοφονίες κ.α.,

·        στους επίμονους αγώνες στην εκπαίδευση, την υγεία, τους δήμους με μάχες ενάντια στη διάλυση των κοινωνικών αγαθών,

·        στους αγώνες της νεολαίας για να μη ζήσει σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα,

·        στον αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό αγώνα,

·        στις μάχες για τη γη και το περιβάλλον,

·        στο κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς που δημιούργησε ήδη μια σημαντική "ρωγμή" στο μέτωπο της αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τράπεζες και κράτος,  ως αποτέλεσμα  του ανυποχώρητου αγώνα χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς ξεπουλήματα και διαπραγματεύσεις "για το μοίρασμα της φτώχειας μας".

Είναι λοιπόν, ανάγκη των καιρών το πνεύμα του ανυποχώρητου αγώνα να περάσει σ' όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα και να γίνει επικίνδυνο για την πολιτική τους συνολικά.  Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση παρά μόνο ο αποφασιστικός, αδιαπραγμάτευτος, ανυποχώρητος αγώνας για κάθε ζήτημα, σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά. Με σύνδεση των «μικρών» και καθημερινών μαχών με τη συνολική αντιπαράθεση με την αστική στρατηγική υπέρβασης της κρίσης. Αναγκαίος κρίκος σε αυτήν την προσπάθεια είναι η αναμέτρηση και η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης με τα 113 «προαπαιτούμενα μέτρα» ενόψει της 3^ης αξιολόγησης, με το δικαίωμα στην απεργία να μπαίνει στο στόχαστρο. Με αγωνιστική ταξική ενότητα και το απαραίτητο πρόγραμμα θα ανατρέψουμε το αντιδραστικό πλαίσιο της ΕΕ και του Ευρώ.

Είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός και η ανάληψη αγωνιστικών, επιθετικών και δυναμικών πρωτοβουλιών για όλα τα ζητήματα, τόσο αυτά που έρχονται αλλά και όλα αυτά που έχουν ήδη επιβάλει με τα ευρωμνημόνια στους εργαζομένους, συνολικά στον λαό και την νεολαία σε όλα τα επίπεδα. Να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες για πιο μόνιμα χαρακτηριστικά και δομές στη λειτουργία ενός ταξικού κέντρου αγώνα  χρειάζεται να συγκροτηθούν καλύτερα και πιο στέρεα πρώτα από όλα τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία, να συνδεθούν με όλες τις αγωνιστικές συλλογικότητες, τις επιτροπές αγώνα που είτε δρουν, είτε εμφανίζονται στη δράση με αφορμή κάποιο θέμα.

Οι αλλαγές που έρχονται θα είναι κατακλυσμιαίες και αν θέλουμε άμεσα να αποκρούσουμε την αντεργατική επίθεση και στη συνέχεια να την ανατρέψουμε  θα πρέπει σήμερα να σπάσουμε το φράγμα της απογοήτευσης, των αυταπατών αλλά και των υπαρκτών ανεπαρκειών. Είναι η στιγμή να διαλέξουμε πλευρά. Η ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ στις 9 Σεπτέμβρη του 2017 με διοργάνωση από ταξικά σωματεία, αγωνιστικές συλλογικότητες και επιτροπές αγώνα θα είναι ένα ακόμα βήμα στο δρόμο της ταξικής ανασυγκρότησης και του ανυποχώρητου αγώνα.

ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Συνέλευση της λέσχης την Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

Στις 29 Αυγούστου στις 20:30 θα πραγματοποιηθεί συνέλευση της λέσχης στο ξενοδοχείο Πανελλήνιο με θέματα συζήτησης τα εξής:

1. Να προχωρήσουμε στην υποβολή του καταστατικού της λέσχης στις αρχές Σεπτεμβρίου. Με δεδομένο ότι απαιτούνται 21 άτομα ( 11 μέλη δήλωσαν συμμετοχή στην προηγούμενη συνέλευση) για τη νομική σύσταση της λέσχης αποφασίστηκε να διερευνηθεί ποιοι άλλοι θέλουν να είναι  ιδρυτικά μέλη της λέσχης (έγινε συγκεκριμένη λίστα).
2. Η διακίνηση των κουπονιών της λέσχης για να καλυφθούν τα έξοδα του καταστατικού και όχι μόνο.
3. Να γίνει προσπάθεια συγκρότησης μιας συλλογικότητας  στον χώρο της εργασίας, της ανεργίας και της επισφάλειας, αφού πρώτα η ομάδα για τα εργασιακά της λέσχης  προσεγγίσει και άλλα άτομα, και να γίνει κάποια συζήτηση- εκδήλωση μέσα στον Σεπτέμβρη.
4. Το ζήτημα των πλειστηριασμών ( προσπάθεια ανασύστασης της παλιάς πρωτοβουλίας, συζήτηση με άλλες δυνάμεις για την από κοινού κινητοποίηση κ.τ.λ.).
5. Την κινητοποίησή μας την ημέρα δολοφονίας του Παύλου Φύσσα 18 Σεπτέμβρη.

 

Συμμετέχουμε και στηρίζουμε την πανελλαδική κινητοποίηση και τη συνέλευση του κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς!

Δυο χρόνια τώρα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθεί να εφαρμόσει μια πολιτική απελευθέρωσης των πλειστηριασμών. Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών αποτελεί βασικό πυλώνα του συνολικότερου πολιτικού σχεδίου για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης, αφού μαζί με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την πώληση των «κόκκινων» δανείων και τη “μεταβίβαση” μεγάλου όγκου ακίνητης περιουσίας (σπίτια, γη, επαγγελματικοί χώροι) σε εξευτελιστικές τιμές στα αρπακτικά funds, θα “καθαρίσει” το τραπεζιτικό κεφάλαιο από τα βαρίδια που το εμποδίζουν να παίξει το ρόλο του στην καπιταλιστική ανάκαμψη. Η αδυναμία εφαρμογής αυτής της πολιτικής μπορεί να γίνει επικίνδυνη για το συνολικό σχέδιο κυβέρνησης (και μνημονιακών κομμάτων), Ε.Ε. και κεφαλαίου και γι αυτό καταφεύγουν σε κάθε μέτρο για να ξεπεράσουν τα εμπόδια που βάζει το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς και την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας. Αφού δεν κατάφεραν να σταματήσουν το κίνημα με την προπαγάνδα και την κατασυκοφάντηση, την καταστολή και τις διώξεις, επιδιώκουν τώρα να το παρακάμψουν θεσμοθετώντας με το 4ο μνημόνιο και το νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.

Όμως και σ’ αυτή τη όξυνση της επίθεσης του κεφαλαίου καθώς και την αλλαγή της στάσης των συμβολαιογράφων (που αφού εξασφάλισαν το ρόλο τους στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, έσπασαν την “αποχή” του προηγούμενου διαστήματος) οι κατά τόπους Συντονισμοί Συλλογικοτήτων και οι Πρωτοβουλίες ενάντια στους Πλειστηριασμούς απαντήσαμε με την εντατικοποίηση της δράσης, την περαιτέρω μαζικοποίηση της παρέμβασής μας στα Ειρηνοδικεία και την ακύρωση όλων των πλειστηριασμών.

Την παρούσα χρονική περίοδο, με τους συμβολαιογραφικούς συλλόγους να πληρώνουν τεράστια χρηματικά ποσά για τη δημιουργία πλατφόρμας για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και την κυβέρνηση να ανακοινώνει την εφαρμογή τους από το Σεπτέμβρη, εκτιμούμε ότι τώρα είναι η ώρα για την όξυνση της αντεπίθεσης του κινήματος, για να μπει οριστικό τέλος σ’ αυτή την πολιτική αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, με την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τη θεσμοθέτηση νέου που θα προστατεύει πραγματικά τη λαϊκή περιουσία.

Η πρόταση του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης για πανελλαδική συγκέντρωση την Πέμπτη 31 Αυγούστου στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και πανελλαδική συνέλευση όλων των συντονισμών, πρωτοβουλιών, επιτροπών, συλλογικοτήτων, αγωνιστριών κι αγωνιστών, ενάντια στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, ώστε να δώσουμε μια δυναμική απάντηση και να καθορίσουμε τα επόμενα κοινά βήματά μας μέχρι την οριστική νίκη του αγώνα μας, θεωρούμε πως είναι μια σημαντική και ελπιδοφόρα πρωτοβουλία (https://syntonsyllogthes.blogspot.gr/).

Στην περιοχή μας, από τις πρώτες στη χώρα, υπήρξε ένα μαχητικό κίνημα αντίστασης κι αποτροπής πλειστηριασμών, το οποίο κατάφερε να συσπειρώσει εργαζόμενους/ες, άνεργους και συλλογικότητες, έδωσε μάχες επί μεγάλο χρονικό διάστημα, δέχθηκε δύο φορές τη βάρβαρη επίθεση της αστυνομίας, δημιούργησε μια ανοικτή επιτροπή αγώνα, άφησε μια ισχυρή παρακαταθήκη, και ως Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης & Πολιτισμού συμβάλλαμε προς την κατεύθυνση αυτή, οπότε και δηλώνουμε την ενεργό συμμετοχή και τη στήριξη μας στην πρόταση του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης για την πανελλαδική κινητοποίηση και συνέλευση στις 31/8.

Στην επόμενη συνέλευση της Λέσχης Εργασίας, Αλληλεγγύης & Πολιτισμού στις 24/8, θα συζητηθεί αναλυτικά και πιο συγκεκριμένα η παρουσία και η παρέμβασή μας στην κινητοποίηση και συνέλευση, καθώς και η πρωτοβουλία για ανασυγκρότηση και επαναλειτουργία της Ανοικτής Επιτροπής.

ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

31.7.2017

Στη φυλακή παραμένουν Ηριάννα και Περικλής!

Κράτος με τρομονόμο, δικαιοσύνη σε κώμα και αθώοι χωρίς αναστολή

Με πλειοψηφία 3-2, το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων απέρριψε τις αιτήσεις αποφυλάκισης της Ηριάννας Β.Λ. και του Περικλή Μ. (οι δύο δικαστές που μειοψήφησαν είχαν την άποψη να αντικατασταθεί η έκτιση της ποινής με περιοριστικούς όρους).

Να υπενθυμίσουμε ότι και οι δύο νέοι ενεπλάκησαν σε μια καφκικού τύπου σκευωρία (ενορχηστρωμένη από την αντιτρομοκρατική και εκτελεσμένη άψογα από τη δικαστική εξουσία),  αφού καταδικάστηκαν σε 13 χρόνια φυλάκιση, χωρίς αναστολή, λόγω των κοινωνικών τους σχέσεων με αθωωθέντα, που είχε αρχικά κατηγορηθεί για συμμετοχή στη «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς». Μάλιστα η αρχική καταδικαστική απόφαση στηρίχτηκε αποκλειστικά στη μερική ταυτοποίηση γενετικού υλικού, στοιχείο ανεπαρκέστατο για αντίστοιχου τύπου καταδίκες.

Νωρίτερα ο εισαγγελέας είχε εισηγηθεί αρνητικά για την αναστολή. Και είναι ο ίδιος εισαγγελέας που είχε προτείνει αναστολή των ποινών στις υποθέσεις: για τα δομημένα ομόλογα, για το «NOOR 1», ο ίδιος που είχε προτείνει την αποφυλάκιση του αρχηγού της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου και του Χρήστου Παππά με περιοριστικούς όρους λόγω παρέλευσης του 18μηνου, κρίνοντας πως δεν υπάρχει κίνδυνος να τελέσουν νέα εγκλήματα.

Η απόφαση αυτή αποτελεί συνέχεια της απόφασης του Αρείου Πάγου που δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες να μην πληρώνουν τους εργαζόμενούς τους, των αποφάσεων που έχουν βγάλει «συνταγματικά» τα μνημόνια και πολλών άλλων πρόσφατων ποινικών δικαστικών αποφάσεων για καταδίκες διαδηλωτών, νεολαίων, απεργών.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έδειξε για μια ακόμη φορά τα εφιαλτικά της δόντια. Και τα έδειξε στους εργαζόμενους – όχι στους εργοδότες.

32 Κυριακές το χρόνο θα είναι ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα στις τουριστικές περιοχές με βάση το νόμο 4472/2017 που ψηφίστηκε πρόσφατα. Άμεση έναρξη του μέτρου στο δήμο Αθηναίων και γρήγορη επέκταση σε άλλες περιοχές. Δεν τους φτάνουν οι εξευτελιστικοί μισθοί, η εργασία-λάστιχο, οι απολύσεις, η μαύρη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες, ο υποκατώτατος μισθός, οι λευκές νύχτες. Τα κέρδη των αφεντικών –ο υπέρτατος νόμος για την κυβέρνηση- απαιτούν ΚΑΙ κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Η κυριακάτικη αργία είναι χαράκωμα μάχης για όλους τους εργαζόμενους. Όπως ήταν χθες το δικαίωμα στη δουλειά των συμβασιούχων στους ΟΤΑ ή προχτές η μάχη των ναυτεργατών και των υγειονομικών. Κάθε εργατικό δικαίωμα που καταργείται σε έναν κλάδο ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και για τους υπόλοιπους. Και κάθε εργατική νίκη είναι ένα μήνυμα ότι με συλλογικότητα, αλληλεγγύη και αγώνα μπορεί η ζωή να καλυτερεύει. Γι’ αυτό δεν πρέπει να περάσει η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Αθώος και ελεύθερος ο Τάσος Θεοφίλου.

Αθώος για όλα!

Μια χαρούμενη μέρα μετά από καιρό.

Κάποτε θα τελειώσουν όλα αυτά.

Και θα λέμε ότι τουλάχιστον προσπαθήσαμε.

Ότι δεν ήρθαμε άδικα στη ζωή.

Ότι δε γίναμε άδικα βάρος στη γη.

Ότι κάτι αφήσαμε πίσω μας.

Και θα’ χουμε ρυτίδες στα πρόσωπα.

Κάθε ρυτίδα και μια χαρακιά.

Για κάθε στιγμή αγωνίας.

Για κάθε αιωνιότητα μοναξιάς.

Όσοι φοβούνται τις ρυτίδες,

φοβούνται το παρελθόν τους,

το ανούσιο παρόν τους,

το προδιαγεγραμμένο μέλλον τους.

Μισούν τον εαυτό τους. Αυτό που γίνονται.

Ο χρόνος αφήνει τα σημάδια του.

Κι εμείς θα τα φέρουμε περήφανα.

(Τάσος Θεοφίλου)

Ελεύθερος ο Τάσος Θεοφίλου. Ο άνθρωπος που "καταδύθηκε στο τίποτα, κι εξακολούθησε να ψάχνει θησαυρούς".

Και σήμερα κάπου πίνει αυτή τη μπύρα, με τους φίλους και τις φίλες του, κάτω από τα αστέρια. Και πολλοί και πολλές από εμάς, που δεν τον γνωρίζουμε προσωπικά, τον νιώθουμε φίλο, σύντροφο, συνταξιδιώτη, κυρίως γιατί κάπως έτσι θέλουμε τους φίλους, τους συντρόφους, τους συνταξιδιώτες μας, τους εαυτούς μας. Σαν τον Τάσο, αλλά και σαν όλους αυτούς τους ανθρώπους, που με τέτοια αξιοπρέπεια αγωνίζονται για ζωή και ελευθερία, για όλους και όλες. Για να μπορούμε τελικά να σηκωνόμαστε, λίγο ψηλότερα.

Με το βλέμμα σε κάθε διωκόμενο αγωνιστή και αγωνίστρια, ο αγώνας συνεχίζεται.

Με συνθήματα και κλάματα χαράς οι αλληλέγγυοι του Τάσου Θεοφίλου άκουσαν την αθωωτική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για την υπόθεση της Πάρου.

Τέλος στην 5ετή εκδικητική ομηρία και τον εγκλεισμό του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου έδωσε στις 7/7/2017 το Α’ Πενταμελές Εφετείο απαλλάσσοντάς τον με πλειοψηφία 3-2 για το σύνολο των κατηγοριών και συγκεκριμένα για συγκρότηση και ένταξη τρομοκρατικής οργάνωσης, ανθρωποκτονία από πρόθεση, απόπειρα ανθρωποκτονίας, ληστεία, κατασκευή – προμήθεια – κατοχή εκρηκτικών υλών, διακεκριμένη κατοχή όπλων και άλλα.

Οι χαλκευμένες κατηγορίες από την αντιτρομοκρατική και το κράτος κατέρρευσαν στην ακροαματική διαδικασία. Αυτή τη φορά η επιχείρηση τρομοκράτησης και εξόντωσης αγωνιστών δεν πέρασε. Το κύμα αλληλεγγύης που ξέσπασε όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και διεθνώς δεν επέτρεψε την καταστροφή ενός νέου ανθρώπου, ενός αγωνιστή.

Δεν ξεχνάμε και δεν συγχωρούμε το γεγονός ότι ο Τάσος Θεοφίλου έμεινε άδικα πέντε χρόνια στη φυλακή. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας ενάντια στο κράτος έκτακτης ανάγκης που έχουν δημιουργήσει οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια ώστε να μπορούν ανενόχλητες να εφαρμόζουν την βαθιά αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική τους.